Theatervoorstellingen onder de loep
Lees mijn inzichten van voorstellingen die ik afgelopen tijd heb bezocht en hoe 🔥 de saus wat mij betreft werd opgediend.
Women in Troy, as told by our mothers - Dood Paard
De voorstelling gaat over de belegering van Troje vanuit het perspectief van de vrouw (de moeders van de acteurs). Het verhaal is door oorlogsvoering vandaag de dag zeer actueel.
🔸 Dood Paard is van begin tot eind weer fantastisch. Hun teksten zijn sterk en bijna poëtisch.
🔸 Ik realiseer me dat geschiedenis nog altijd wordt verteld vanuit het mannelijk perspectief. Een zuiver hedendaags vrouwelijk perspectief is er niet omdat deze beïnvloed is door wat is overgedragen door de man.
🔸 Pas nu realiseer ik me dat het volledig onterecht is dat emoties en verhalen rondom boosheid, rouw, strijdt, angst, verdriet van de vrouw geëlimineerd zijn in oorlogsverhalen.
🔸 De verleidelijke schoonheid van een vrouw is niét de reden van een oorlog, zoals in de Trojaanse oorlog wordt beweerd. De mannen misbruiken dit motief ten nadele van de vrouw. De man had zich kunnen bedwingen als ze maar niet zo mooi was...
👥 Door collectief Dood Paard | 🏛️ In theater Frascati + tourt door NL | 📷 van mijn bezoek op 24/09/24
Girls and Boys - Theater Oostpool
Hadewych illustreert met voorbeelden uit haar fictieve leven hoe de man en de vrouw zich tot elkaar verhouden.
🔸 Ik mis in deze voorstelling de kracht van het theater. Er gebeurt weinig op het toneel en daarom had voor mij een luisterverhaal ook volstaan.
🔸 Haar uitspraak op het einde wanneer ze zich tot het publiek wenkt vind ik treffend: ‘het systeem is niet gemaakt voor mannen maar om mannen tegen te houden’. Het doet me denken aan Prima Facie (ITA) waarin (mannelijke) verdachten in zedendelicten vrijuit gaan.
👥 Door gezelschap Theater Oostpool | 🏛️ In theater DeLaMar | 🎙️ Luister meer in deze podcast | 📷 van Oostpool
De uren - ITA
Het stuk toont 1 dag in het leven van 3 vrouwen, op 3 verschillende momenten in de 20ste eeuw. De personages weerspiegelen het personage uit het boek Mrs. Dalloway van Virginia Woolf. Schrijfster Virginia Woolf schrijft haar boek. Huisvrouw Laura Brown ontvlucht haar leven. Uitgeefster Clarissa Vaughan organiseert een feest voor haar zieke dichter-vriend. Alledrie worstelen ze met de vraag hoe kun je jezelf zijn als je gevangen zit een keurslijf. Tegelijkertijd zijn er ook uren die het leven troost bieden.
🔸 Ik vond het stuk moeilijk te volgen omdat er veel verhaallijnen door elkaar liepen. Het duurde even voordat ik begreep wie wie was en hoewel dat niet erg is, duurde het voor mij iets te lang. Achteraf had ik me graag beter in willen lezen.
🔸 Het stuk spoorde me aan om het boek van Michael of Virginia te lezen. Het vrijvechten van je leven (als vrouw) en het vieren van je leven bestaan letterlijk dicht naast elkaar. Dat is een thema wat van alle tijden is.
📗 Naar het boek van Michael Cunningham | 👥 Door gezelschap Internationaal Theater Amsterdam | 🏛️ In Internationaal Theater Amsterdam | 📷 van ITA