De Dokter is naar het boek Professor Bernhardi van Arthur Schnitzler (toneelschrijver en huisarts). De hoofdpersoon in de voorstelling is professor Ruth Wolff, een witte Joodse dokter en hoofd van een particulier ziekenhuis. Robert heeft met een vrouwelijk personage invulling gegeven aan de mannelijke professor Bernhardi uit het boek van Arthur.

In één van de ziekenhuiskamers ligt een minderjarig meisje die bij zichzelf abortus heeft gepleegd. Haar situatie is er slecht aan toe en het vooruitzicht is dat ze zal sterven. Ze ligt daar alleen maar hoopvol op de kamer en behandelend arts is Ruth.

De katholieke ouders van het meisje zijn onderweg in het vliegtuig naar het ziekenhuis. Ze hebben een priester ingeschakeld voor een laatste gebed aan het bed van hun stervende kind om haar te sterken. De priester arriveert eerder dan de ouders in het ziekenhuis.

Boven het bed van het meisje is niet aangegeven dat ze katholiek is. Ruth kan daarom niet inschatten of de laatste wens van de ouders ook de wens van het meisje is. Volgens Ruth zou de priester binnenlaten ook betekenen dat het meisje de hoop op leven zal verliezen.

De zwarte mannelijke priester staat erop de kamer van het meisje te betreden, terwijl de dokter erop staat de toegang van de priester te weigeren. Er ontstaat een woordenwisseling die uitmondt in bepaalde mate van fysiek contact om weigeren van de toegang te forceren. Ook andere artsen mengen zich in en zijn getuige.

Ondertussen neemt een stagiair, zonder Ruth in te lichten, het heft in eigen hand en vertelt de patient dat de priester haar komt bezoeken. Dat bericht ontneemt de hoop bij de patient in de laatste minuten dat zij nog leeft. De priester bereikt haar nooit en de patient overlijdt in angst en paniek.

Het voorval wordt door de ouders breed uitgemeten in de media en wordt onderdeel van het publieke debat. Binnen en buiten de muren van het ziekenhuis vallen de meningen over het voorval uiteen. Ruth blijft bij haar standpunt, ze heeft behandeld in het belang van de patient.

Vragen die je als kijker tussen de regels van het stuk voorgelegd krijgt zijn: waar ligt de waarheid, wie bezit de waarheid, wie besluit wat de waarheid is, is er één waarheid, kunnen meerdere waarheden naast elkaar bestaan, kan de waarheid veranderen, is de waarheid volledig..? Dit betrekt zich niet alleen op de situatie maar ook op de personages, want deze blijken ook niet altijd wat het lijkt.

De Dokter is een stuk met veel herhaling. Telkens wordt bovengenoemde geschetste situatie in een ander daglicht geplaatst. Enigszins letterlijk doordat het dilemma de ingemengden beroert over meerdere dagen. Maar vooral figuurlijk doordat personages binnen de muren van het ziekenhuis, maar ook daarbuiten zich vanuit hun standpunt bemoeien met de situatie. Een laatste herhaling in het ziekenhuis was wat mij betreft grotendeels een herhaling van dezelfde standpunten en vond ik daarom overbodig.

De verschillende standpunten vinden hun roots in de vele thema’s die spelen binnen de huidige maatschappij: godsdienst, racisme, wetenschap, politiek, publieke opinie, ethiek en feminisme. Tussen deze thema’s door spelen ook het omgaan met gevoelens een rol: rouw, liefde, verdriet, geluk, onbegrip en woede. Het publiek is neutraal en kan de standpunten en gevoelens absorberen. Dit maakt dat je continu aan het onderzoeken bent wat jouw standpunt is en het liet de mijne meermaals wankelen.

Wat je hedendaags ziet aan talkshowtafels is een eindeloos en oppervlakkig standpuntenspectacel. De gasten zijn het per definitie niet met de ander eens en ook het doel is niet om het met elkaar eens te worden. Waar ik eerder dacht dat het doel van een talkshow elkaar beter begrijpen is, zie ik door De Dokter beter in dat het de mens niet dichter bij elkaar brengt, maar juist verder uit elkaar drijft. Een mens kiest zijn kamp en bruggen worden niet geslagen.

Het stuk laat de kijker zien dat achter de standpunten van ieder mens ook weer gevoelens en waarheden liggen. Echt in gesprek gaan met de medemens over zijn of haar waarheid en gevoelens kan ertoe leiden het andere standpunt beter te begrijpen. Kijk onder de jas of zet je pet een moment af en je ziet meer, misschien wel overeenkomsten, hoe onverwachts ook.

Maker van het stuk is Robert Icke, geboren in 1986 in Groot-Brittanië. Zijn genre is klassiek, met een persoonlijke en radicale bewerking. Voorstellingen van zijn hand, uitgevoerd door ITA zijn: Oedipus, Judas, Kinderen van Nora en De Dokter. Voorbeelden van andere voorstellingen die hij heeft bewerkt zijn Uncle Vanya (Chekohv), 1984 en Animal farm (Orwell) en Romeo & Juliet en Hamlet (Shakespear).

Bron: https://roberticke.com/reviews/worklist.pdf

De Dokter wordt uitgevoerd door het ITA ensemble en aangevuld met gastacteurs.

• Janni Goslinga: Janni zit sinds 1995 bij het ITA ensemble. Ze speelde onder andere in Vogels, Bloedverwanten, De Wetten, The Damned en Oer en Andere Tijden. Ze ontving een Colombina (meest indrukwekkende vrouwelijke bijdragende rol) en een nominatie voor de Theo d’Or (vrouwelijke hoofdrol). Voor haar rol in De Dokter ontving ze de Mary Dresselhuys Prijs.

• Aus Greidanus jr.: Aus zat tussen 2014 en 2022 bij het ITA ensemble en is terug voor de reprise.

• Maria Kraakman: Maria zit vanaf 2015 bij het ITA ensemble. Ze speelde onder andere in Penthesilea, Lehman Triology, Judas en Prima Facie. Ze ontving een Theo d’Or.

• Ilke Paddenburg: Ilke zit sinds 2019 bij het ITA ensemble. Ze speelde onder andere in Penthesilea, De Uren, De Wetten en Oer en Andere Tijden. Ze ontving een Colombina (meest indrukwekkende vrouwelijke bijdragende rol) en was genomineerd voor een Colombina voor haar rol in De Dokter.

• Bart Slegters: Bart zit sinds 2012 bij het ITA ensemble. Hij speelde onder andere in Mijn Lieve Gunsteling, Oer en Andere Tijden, Bloedbruiloft en Medea.

• Gastacteurs: Evrim Akyigit, Joy Delima, Sam Ghilane, Dewi Reijs, Iris Amber Stenger en Urmie Plein.

Bron: https://ita.nl/nl/voorstellingen/de-dokter/3321043/